Ding #4: Really Simple Syndication

Natuurlijk had ik wel eens van Really Simple Syndication (RSS) gehoord. Maar ik dacht altijd dat het voor mij weinig tot niets meer dan irritatie op zou leveren. Geheel onterecht hield ik namelijk vast aan het hinderlijke beeld dat RSS feeds altijd aan de onder- of bovenkant in beeld springen.. Dat was namelijk zo bij mijn ouders thuis die zich hadden geabonneerd op de feed van het AD die geïntegreerd was in de Internet Explorer taakbalk.… Tot ik me er echt in ging verdiepen..

Zoals jullie al eerder konden lezen groeit mijn Google fanatisme en ik hoefde dus ook niet lang na te denken over welke RSS toepassing ik zou gaan gebruiken. Ja natuurlijk, iGoogle. Het account had ik al, maar meer dan een google translate en de andere standaard dingetjes stond er niet op. Inmiddels heb ik m’n iGoogle uitgebreid met hele diverse feeds.. En *wauw* I’m Loving it!
Wat een uitkomst.. Ik kan nu bij het opstarten (het is thuis mijn startpagina) onder andere mijn Hotmail, Gmail, Hyves-dingetjes, het nieuws en zelfs de nieuwe blogs van mijn 23-dingen coach zien.. In 1 oogopslag!

Als ik ergens enthousiast over ben breng ik dat graag over.. Inmiddels zijn een paar vrienden en familieleden van mij ook helemaal overtuigd van het nut van iGoogle en het gebruik van RSS feeds.

Naar mijn idee zou het GAR er goed aan doen bij de introductie van de nieuwe site een RSS knop toe te voegen aan in elk geval het nieuws. Wellicht ook voor de notariële akten. Dat als er weer nieuwe beschikbaar zijn de doorgewinterde en fanatieke stamboomonderzoekers helemaal op de hoogte zijn.

Bad Bad Blogger!

En toen was het stil..

In het weekend van 22-23 januari kreeg mijn vader last van zijn darmen en werd in de nacht van zaterdag op zondag zelfs opgenomen in het ziekenhuis. Ik ben alleenstaand en het is dus een heel logistiek gepuzzel om op tijd op het werk te verschijnen en ook m’n uren te maken zonder dat Jayvano hele dagen op de BSO is. Mijn ouders die inmiddels een pensioen genieten helpen me hier super mee. Jayvano gaat voor school niet naar de BSO maar naar opa en oma, opa brengt hem dan naar school en haalt hem op een voor een ventje van 4, bijna 5 te handelen tijd weer op. Dan eten ze lekker en tegen de tijd dat ik uit m’n werk kom is hij vaak zelfs al helemaal gedoucht en bedklaar, zodat we de tijd die rest tot hij naar bed moet op een leuke manier kunnen besteden.

Je kan je dus voorstellen wat er gebeurd als opa’s hulp er tussen uit valt.. Dan moet mama ’s ochtends na Jayvano zelf naar school gebracht te hebben, een boekje voor te lezen en net zo lang te blijven hangen als de niet werkende mama’s rennen en vliegen om op een toch nog acceptabele tijd op het werk te verschijnen… Deze dagen moest ik ook wat eerder weg omdat de BSO maar tot 18.00 uur open is..Maar om hem daar nou tot het allerlaatst te laten. Dat kan ik niet over m’n hart verkrijgen.

M’n vader heeft een goede week in het ziekenhuis gelegen. Mijn moeder ging zoveel mogelijk overdag zodat ze ’s avonds thuis was om op Jayvano te passen, zodat ik ook naar mijn vader kon. Ben een daddy’s girl dus ben elke dag bij hem langs geweest!

Al zijn taakjes heb ik in zijn afwezigheid (met enige hulp van m’n broer) naast het werken en moederen over genomen.

Minder uren werken, dezelfde werkzaamheden uitvoeren.. Rennen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan!

Van Bloggen is dus niks terecht gekomen.Desondanks heb ik wel mijn dingen gedaan. Deze komen aan bod in m'n volgende blog!

Wat ik hiermee eigenlijk wilde zeggen.. I’m BACKKKKK =) !!!