Naarmate de 10e juni dichterbij kwam groeide er een last op m'n schouders.. Een last bestaande uit 23 dingen.. Of eigenlijk nog 14 dingen!
Ik moest nog 14 opdrachten tot het voltooien van deze verplichte cursus...
De verplichting was echter niet de enige reden waarom ik deze 23Dingen per se wilde voltooien.. Hoe dichter we bij vandaag kwamen, hoe sceptischer mijn collega's ook werden over of ik het zou redden..
Laat dat nou voor mij de beste motivator zijn!
"Ik zei toch dat ik het af kreeg"
Behalve dat ik wilde bewijzen dat ik het wel af zou krijgen vond ik het ook gewoon een hele leuke cursus. Leuk omdat ik er dingen van heb geleerd en met dingen in aanraking ben gekomen die ik anders misschien nooit had ontdenkt en omdat het binnen de organisatie "iets" in beweging heeft gezet.
We hadden even allemaal iets om over te praten. Iets wat we deelde, Iets wat afdelingsoverschreidend voor binding zorgde. Daarnaast heeft het ook vast bijgedragen aan het digitaal denken van sommige vastgeroeste medewerkers. Soms hoor je over dingen en denk je.. "Nou, dit is echt niets voor mij / voor het archief" maar als je dan met de opdracht bezig ben zie je de mogelijkheden pas echt.
Veel Dingen gebruikte ik al en zal ik ook gewoon blijven gebruiken. Er zijn dingen waar ik voor het eerst mijn tanden in heb moeten zetten, maar die ik zeker nog verder ga ontdekken en proberen te implementeren. Zoals de mogelijkheid om via Goog l e Docs webformulieren in te laten vullen, zodat we geen aparte aanmelderslijst meer bij hoeven te houden.
Natuurlijk zijn er ook dingen waar ik waarschijnlijk weinig tot niks meer mee ga doen.. Zoals Footnote en Delicious. Toch ben ik blij dat ik ze heb leren kennen..
* The illiterate of the 21st century will not be those who cannot read and write, but those who cannot learn, unlearn, and relearn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten